سه عامل موثر بر زبری سطح

سه عامل موثر بر زبری سطح به شرح زیر است:

1. دما: می دانیم که حجم یک جسم تحت تأثیر دما است و فلزات با گرم شدن منبسط می شوند. بنابراین، صافی سطح اجزاء ممکن است تحت تأثیر دمای مواد برش قرار گیرد. دمای بیش از دمای مطلوب برش برای هر ماده ممکن است منجر به ناهمواری سطوح و افزایش زبری شود، به ویژه در هنگام ماشینکاری با استفاده از روش های مکانیکی.

تکنیک برش: در روش های ماشینکاری سنتی از ابزارهای برش فلز برای برش قطعات استفاده می شود.

فرآیندهای ماشینکاری سنتی
در فرآیندهای ماشین‌کاری غیر سنتی، روش‌های مختلفی مانند ماشین‌کاری لیزر و پلاسما، ماشین‌کاری تخلیه الکتریکی (EDM)، ماشین‌کاری اولتراسونیک، چاپ سه‌بعدی، ماشین‌کاری با جت آب فشار بالا و ماشین‌کاری پرتو الکترونی (روش‌های اخیر در ادامه توضیح داده خواهد شد) هستند. برای انجام پردازش استفاده می شود.دقت ماشینکاری غیر سنتی و زبری سطح
در مقایسه با روش‌های برش سنتی، برش لیزری مزایای زیادی مانند دقت برش بالاتر و کاهش سطوح ناهموار را ارائه می‌دهد. دستگاه های برش واترجت دارای چندین مزیت از جمله قابلیت تکمیل سطح بهتر برای قطعات کوچک هستند. به طور کلی، فن‌آوری‌های جدید نتایج قابل‌توجهی از جمله سطح صاف‌تر را به همراه دارند.

3. پارامترهای پردازش مواد مانند سرعت حذف مواد، مقدار ماده حذف شده در واحد زمان را نشان می دهد و نشان می دهد که چقدر طول می کشد تا مقدار مشخصی از مواد از قطعه کار حذف شود. نرخ تغذیه به عنوان مسافتی که ابزار در طول قطعه کار در واحد زمان طی می کند، تعریف می شود. عمود بر سطح ماشینکاری، عمق برش به عمقی اطلاق می شود که لبه برش ابزار در طی هر بار عبور به مواد نفوذ می کند. سرعت برش به سرعتی اشاره دارد که لبه برش ابزار از سطح قطعه کار در یک بازه زمانی معین عبور می کند. اگر سرعت برش خیلی زیاد باشد، ممکن است ابزار به دلیل تجمع گرمای بیش از حد کدر شود. برعکس، اگر سرعت برش خیلی کم باشد، زمان پردازش افزایش می‌یابد که منجر به کاهش بهره‌وری می‌شود. پارامترهایی مانند سرعت برش، نرخ تغذیه و عمق همگی بر کیفیت صافی سطح تأثیر می‌گذارند.